Төмс бол олон оронд түгээмэл хэрэглэгддэг хүнсний ногоо юм. Ялангуяа ОХУ-д олон төрлийн хоол хийхэд ашигладаг. Гэсэн хэдий ч олон хүмүүс энэ бүтээгдэхүүний онцлог шинж чанарыг мэддэггүй. Жишээлбэл, төмс буруу хадгалахад яагаад чихэрлэг болдог болохыг хүн бүр хэлж чадахгүй.
Төмсийг хөргөгчинд эсвэл зооринд хадгалдаг хэрэглэгчид бүтээгдэхүүн нь чихэрлэг амттай болохыг анзаарсан байх. Хүн бүхэн үүнд баяртай байдаггүй. Гэхдээ ийм нөхцөл байдлаас зайлсхийхийн тулд төмс дэх химийн процесс, түүнийг үүсгэдэг хүчин зүйлийг ойлгох хэрэгтэй. Төмсний гол бүрэлдэхүүн хэсгүүдийн нэг бол цардуул юм. Тэрбээр үнэндээ тэр ногоог ийм хөдөө тосгонд өгдөг бөгөөд энэ нь бүтээгдэхүүнийг хөдөө аж ахуйд үнэлдэг. Цардуул нь химийн бодисын хувьд полисахаридын ангилалд багтдаг. Бие махбодид ороход хүчиллэг нөлөөнөөс болж глюкоз болж хувирдаг - нүүрс усны эх үүсвэр болох моносахарид. Нүүрс ус нь бие махбодид амьдралаа хадгалахад ашигладаг бөгөөд төмсний булцуунд ижил төстэй үйл явц тохиолддог. Цельсийн 0 градусаас доош температурт хадгалахад полисахаридийг глюкозыг оролцуулан илүү энгийн элемент болгон задлах процесс эхэлдэг. Энэ бодис нь төмсний амтат амтыг өгдөг. Төмс идсэний дараа ходоод гэдэсний замд тохиолддогтой адилхан үйл явц нь өөрөө гэм хоргүй бөгөөд хэрвээ та төмсний чихэрлэг амтанд дургүй бол өөр аргаар хадгалж үзээрэй. Хадгалах хэсэг нь хуурай, сэрүүн байх ёстой боловч температур нь даарахаас доошгүй байх ёстой. Өөр нэг арга бол хагас боловсруулсан төмс бэлтгэхэд ашигладаг хурдан хөлдөөх арга юм. Үүнийг хийхийн тулд бүтээгдэхүүнийг бэлтгэх - булцууг хальсалж, тайрч, хөлдөөх. Тэдгээрийг шууд идэх хүртлээ хөлдөөгчид хадгалах хэрэгтэй, гэхдээ танд өөр сонголт байхгүй бол зооринд ч хадгалах боломжтой. Хамгийн гол нь тэр тэндээ удаан хэвтдэггүй. Хэдэн долоо хоногийн турш булцуу нь чихэрлэг болж болохгүй, гэхдээ хэрэв та үүнийг хавар хүртэл хадгалбал ийм боломж байна.
